Dini Şiirler

    NEYİN KALIR

İnsan nefsi kör bir kuyu, ister kere ister

Daim olmuş budur huyu

Kimin malı kalmış kime, gel kulak kesil bu sesime

Ansızın can çıkar gider,  beden ölür, soğur kalır

Sen göçersin bu Dünya’dan, senden geri neyin kalır

Hırkan kalır çok sevdiğin, kokun sinen bir gömleğin

Kapı eşiğinde bir çift pabuç,  kalır belki bir terliğin

Bahçe duvar süslediğin, çiçeklerin, gülün kalır

Kafeslerde büyüttüğün, cıvıldayan kuşun kalır

Gelmez diye düşündüğün, ecel gelir seni alır

Duvarında asık duran, boynu bükük sazın kalır

Çok severek okuduğun, okur iken ağladığın

Sayfaları yarım kalan, bitmeyecek öykün kalır

Akşam için pişirdiğin, tencerende aşın kalır

Hesap kitap uğraştığın, çarşı Pazar işin kalır

Her gün kapından geçen, selam verip görüştüğün,

Çok sevdiğin dostun kalır

 Bedenin sarılır beyaz bir örtüye, üstüne okunan dualar kalır

 Toprak sarar seni usul usul, bir dirhemlik keşken kalır

 Senin için biter Dünya, sen gidersin ötelere

 Canından bir parça olan, sakındığın yavrun kalır.

  

 Yazan: Hak Kervanı

    SEHER VAKTİ- MİSAFİRSİN UNUTMA!

Tan yeli eserken sabahın ilk ışıkları içinden

Kuş sesleri yükselir semaya yerden ve gökten

Rızkını arar her canlı, mecburen gönülsüz veya gönülden

Ve seher vakitlerinde dualar kaplar gökyüzünü güneşten önce

Ellerden, dillerden, ve gönüllerden dualar yükselir

Sığınıp yaradanına af ve mağfiret diler her canlı

Ey rabbim, canlı cansız bütün varlıkların tek sahibi sensin

Dilediğini dilediğin an var edersin, istediğine merhamet

İstediğine istediğin an azap edersin, mülk senin

Mülkünde tasarruf sahibi yalnızca sensin, bütün kainat

Rahmetinin bir yansıması, büyüklüğünün yüceliğinin yegane kanıtıdır.

Seher vaktinde uyanmalı insan, kulun Rabbine yakınlaştığı en güzel an

Sıyrıl Dünya’nın geçici güzelliğinden, teslim ol teslimiyetlerin en güzelinden

Bil ki nefes aldıkça bedenin, muhtaçsındır, O karşılıksız kefilidir senin nefsinin

Rabbi’ne sığın, sığın ki O” kendisine sığınanlara sorgusuz, karşılıksız merhamet edendir

Düşün ki, Dünya’da çokça varlık sahibi oldun, iki yüz ve yahut üç yüz yıl yaşadın

Sonra bir bakmışsın saçın sakalın ağarmış, zaman akmış yolun sonu gelmiş ve kabir seni çağırmış.

Geri dönüşü olmayan o yoldasın, ömür sermayen tükenmiş gelenlerin gitme vakti gelmiş.

Ey insan, Dünya da çok malın oldu diye sevinme, uzunca ömür sürdüm diye de hiç sevinme

Hesap günü sorgu sual başlayınca, keşke bir kelebek olsaydım da üç gün yaşasaydım dersin

Keşke bir kuru ekmek yeseydim de, bu kadar mal mülk sahibi olmasaydım dersin.

Ölmeden öleydi nefsim, az gülüp çok ağlasaydı gözüm, dilim her döndüğünde Rabbimi ansaydım

Şükür etseydim keşke başıma gelen her bela için, hz.Eyyub’u hatırlasaydım keşke!

Beddua etmeseydim keşke İnsanlar bana haksızlık edince, öteki yanağımı dönseydim bir tokat yiyince

Sabır dileyip Allah’a sığınsaydım, yüzlerce yıl sabreden hz.Nuh’u hatırlasaydım keşke!

Geceleri ağlayan yaratana yalvaran, aza kanaat eden, her haline şükreden bir kul olaydım keşke.

Dünya denen bu zindan, içi dolu suizan, bunlardan sıyrılsaydım edeydim hakka iman,

Etmeseydim çok günah, etseydim keşke haya, meyletmeyerek züleyha’ya hz. Yusuf’u hatırlasaydım keşke

Ey nefsi Göğe kaldır başını seyret bu gök alemi, düşünen insan için ne deliller var bir bak

Kibri bırak hırsı bırak, kefenlenip musallaya gideceksin yalın ayak,

Ne ektiysen bu tarlada elbet onu biçeceksin, her ne biçtin ise elbet onu yiyeceksin

Bir pişmanlık deryasıdır mahşer yeri, nefsine uyanların matem meydanı

Kısa dünya hayatında ömür sermayesini acımadan tüketenlerin son durağı

Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayan, ama ansızın ölenlerin tekrar dirildiği yer.

Dünya da Allah’ın huzurunda el pençe divan durup, kıyam edenlerin, Sabredenlerin sonu ne güzel

O kıyam edenler ki; Kıyamet günü onlar ne bir korku ne bir hüzün hissetmeyecekler

Nefsine uymayarak teslim olup, Allah’ın rızasını kazanların sonu ne güzel,

Ödünçtür her bir nefes bilirsen kadir kıymet, insan sürgün, dünya gurbet, bu gurbetlik biter elbet

Aslım sudur aslım toprak, neslim düşer yaprak yaprak, hangi daldan koparsan kop düştüğün yer yine toprak

Biter günler  bitmez tasa, ister binlerce yıl yaşa

Üzme kendin boşa boşa, misafirsin bu Dünya da

Solar gider yüzün rengi, her gün batan güneş gibi

Ömür biter gizli gizli, misafirsin bu Dünya da

Bu bahçe bir gül bahçesi, ya gül ol yahut diken

Giyeceksin sende kefen, misafirsin bu Dünya da

Güller olur cennet ehli, dikenlerde cehennemlik

Kim de kalmış ki o gençlik, misafirsin bu Dünya da

Dolup taşmış yer yer mezar, amelinde günah yazar

Nefsin sana mezar kazar, misafirsin bu Dünya da

Emanettir tende bu can, canı veren bir gün alır

Gelen gitmiş herkes bilir, misafirsin bu Dünya da

 Yazan: Hak Kervanı